ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Στα μέσα του 2^ου παγκόσμιου πολέμου το κεφάλαιο, βρήκε και θεωρητικό υπόβαθρο για να στηρίξει την επιθετική του δράση.

Ο Joseph Schumpeter υποστηρίζει ότι η στιγμιαία (σύντομη) αποδόμηση (καταστροφή) ενός κοινωνικού κράτους και μέσα από τα συντρίμμια του, τη δημιουργία ενός άλλου, «του κράτους της αγοράς», με φιλελευθεροποίηση των οικονομικών σχέσεων, σαν αναγκαίο συστατικό της  εξέλιξης του καπιταλισμού. (Από άρθρο του καθηγητή Δ. Γιαννόπουλου).

O δε Δημήτρης Μπουραντάς σε ομιλία του για το παραπάνω θέμα, αναφέρει ένα παράδειγμα με βάτραχο. «Αν βυθίσεις ένα βάτραχο σε ένα δοχείο με καυτό νερό, θα πηδήξει αμέσως έξω για να σωθεί. Αν, όμως ζεστάνεις το νερό σιγά – σιγά, θα μείνει μέσα μέχρι να γίνει ….Βατραχόσουπα.

Έτσι, οι χώρες γίνονται ευκολότερη λεία στα αρπακτικά των ισχυρών, και το εγχείρημα ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ, που είναι και ο στρατηγικός στόχος, μεταξύ των κεφαλαιοκρατών μπορεί να πάρει και τη μορφή βοήθειας, συμμαχίας, διευκόλυνσης κλπ.

Αυτή η θεωρία εφαρμόζεται σήμερα σε πολλές χώρες, και γίνεται αποδεκτή από ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο, πλην ΚΚΕ.(για το ΚΚΕ υπάρχουν άλλα αρνητικά να καταλογίσεις).

Συνεπώς η πολιτική που ασκείται από τις αστικές κυβερνήσεις έχει μόνο διαχειριστικό έργο ως προς τον στόχο, που είναι  καταστροφη.

Είναι επιτακτική ανάγκη, η σύμπνοια, η ενότητα,    η ενημέρωση και η αντίσταση να γίνει μέρος της ζωής μας, και μέσα από τις διεργασίες να δημιουργηθεί κάτι το καινούργιο  για την  αποφυγή μελλοντικής καταστροφής .

 

http://efsimos.blogspot.gr/